نوشتن معجزه قانون جذب

مقدمه: نوشتن معجزه‎ی قانون جذب با پریسا راستگو

بنویس تا اتفاق بیفتد، نوشتن معجزه‎ ی قانون جذب است. در نوشتن قدرتی نهفته است که خداوند مهربان در قرآن کریم، قسم به قلم و آنچه می‎نویسد خورده است. در قانون جذب یاد می‎دهیم که چگونه از این ابزار قدرتمند برای رسیدن به اهداف و خواسته‎ های خود استفاده کنیم در این مقاله که در رابطه با قانون جذب در سایت پریسا راستگو در اختیار شما عزیزان قرار داده شده، به تفصیل توضیح داده شده که چگونه نوشتن را معجزه اهداف خود قرار دهیم و با استفاده از قانون جذب و نوشتن معجزه‌ها را در زندگی خود  تجربه کنیم که پریسا راستگو سعی دارد که با این آگاهی‌های ناب جهان را جای بهتری برای زیستن بکند.

پیش‎گفتار

به نام خدای مهربان

سلام خدمت تک‎تک شما دوستان عزیزم. امیدوارم حال دلتان عالی باشد.

در این فایل در مورد یک روش بسیار قدرتمند فرستادن ارتعاش اهداف و خواسته‎هایمان صحبت خواهم کرد.

این روش چیست؟ این روش نوشتن اهداف و خواسته‎هایمان است.

بنویس تا اتفاق بیفتد!

نوشتن اهداف و خواسته‎هایمان یکی از قویترین راه‎های ارسال ارتعاش خواسته‎ها و اهدافمان است. این نوشتن اهداف آنقدر مهم است و اهمیت دارد که خداوند مهربان در قرآن کریم به قلم و آنچه قلم می‎نویسد قسم خورده که میفرمایند:

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ

یعنی قسم به قلم و آنچه می‎نویسد.

از همین آیه می‎توانیم اهمیت بالای نوشتن را درک کنیم. چرا که اگر اهمیت چندانی نداشت اصلا جزو آیات قرآن نمیشد و خود خداوند در قرآن کریم این آیه را فرموده‎اند که قسم به قلم و آنچه می‎نویسد.

مکتوب کردن اهداف و خواسته‏هایمان خیلی مهم است. این آیه را در ذهن داشته باشید که خداوند مهربان بخاطر با اهمیت بودن نوشتن خواسته‎ها و اهدافمان به قلم و آنچه قلم می‎نویسد قسم خورده است.

از طرفی آقای کوین ترودو در آموزش‎هایی که در مورد قانون جذب می‎دهد و ایشان استاد بسیار بزرگ آمریکایی هستند، میگویند که یکی از قویترین راه‎های ارسال ارتعاش خواسته‎ها و اهدافمان نوشتن آن خواسته بصورت واضح، شفاف، دقیق، کامل و با جزییات است. گفته‎اند که اگر میخواهیم به آن چیزی که مد نظرمان است، بدون ذره‎ای خطا و نقص و ایراد برسیم بنشینیم با جزییات کامل، شفاف، دقیق، واضح آن خواسته را بنویسیم و به جهان هستی اعلام کنیم که ما دقیقا چه چیزی را میخواهیم که کائنات سردرگم نشود و چیز مبهمی برایمان نفرستند و دقیقا همان را بدون ذره‎ای خطا برایمان بفرستد.

دلیل اهمیت بالای نوشتن

چرا اهمیت بالایی دارد؟ زمانی که یک بنا، یک معمار، یک مهندس ساختمان می‎خواهد که یک بنا، یک عمارت، یک ساختمانی را بنا کند، اولین کاری که انجام میدهد این است که می‎آید نقشه‎ی آن بنا یا ساختمان را بر یک کاغذی با جزییات کامل رسم می‎کند که چند اتاق و جایگاه آنها کجا باشد، سرویس بهداشتی کجا باشد، آشپزخانه به چه شکل باشد، حیاط به چه شکل باشد، چند پله بخورد، چند طبقه باشد؟ کلا با جزییات کامل و دقیق حتی جای کلیدو پریزها یا لوله‎کشی‌ها را دقیقا مشخص می‌کند که از کجا شرو شود و چگونه با تحکم بنا شود. پس آن معمار در ابتدا نقشه‎ی آن ساختمان را رسم میکند تا بداند که قرار است به چه برسد و چه چیزی را داشته باشد؟

برای همین است که میگویند نوشتن قدرت خیلی بالایی دارد. زمانی که بطور واضح و با جزییات کامل نقشه‎ی خواسته‌مان را در یک برگه کاغذ می‎نویسیم، در واقع در حال رسم تصویر آن خواسته بر روی آن برگه هستیم و خودمان میدانیم که چه می‎خواهیم. زمانی که می‎نویسیم و همراه آن تجسم هم می‎کنیم، این نسخه از اطلاعات وارد ناخودآگاه ما می‏شود. حالا ناخودآگاه ما چون فرق بین واقعیت و غیر واقعی بودن چیزی را نمی‎داند و فکر می‎کند به آن چیزی که ما توجه میکنیم در حال حاضر موجود است و واقعیت دارد، دست به کار میشود و آن را واقعی و قابل لمس میکند. چون فکر میکند که واقعی است، تمام تلاشش را میکند که ما را به آن واقعیت برساند که ما آن را بصورت ماده حقیقتا و واقعا در زندگیمان داشته باشیم.

زمانی که آن نوشته را میخوانیم و بارها و بارها یک عبارت و هدفی را می‎نویسیم و مکتوب میکنیم، یعنی بارها در حال ارسال ارتعاش آن هستیم و وارد ناخودآگاهمان میکنیم. ناخودآگاهمان زمانی که یک چیز برای آن خیلی مهم شد یعنی جزو برنامه‎های اجرایی‎اش تلقی شد، دیگر هرکاری میکند تا در نهایت به آن خواسته‎مان برسیم و منتظر شکار لحظه‎ها می‎ماند که مربوط میشود به آن هدف و خواسته‎ی ما که ایده‏ها و الهامات، انسان‎هایی که سرراهمان قرار میگیرند و فرصت‎ها را شکار کند که در آن لحظه به هدف بزند و ما را به خواسته‎مان برساند.

ذهن ما زمانی که ما چیزی را مورد کانون توجهمان قرار میدهیم، در این مورد برای مثال شما فکر کنید که من نوشتم فلان ماشین، فلان مدل، فلان رنگ با جزییات کامل، صندلی‎اش به چه شکل باشد، جنس و رنگ صندلی چه باشد، موتورش چقدر قوی و هوشمند باشد و بصورت کامل آن را می‎نویسم. زمانی که می‏نویسم و برایم مهم می‎شود و در اولویت زندگی‎ام قرار می‎گیرد و بیستر ساعت روز تمرکزم روی آن خواسته و هدف است؛ ذهن من شروع به فیلترینگ اطلاعات میکند، یعنی RAS مغزی من فعال می‎شود.

RAS مغزی چست؟

یعنی ذهن من هزاران هزار بیت اطلاعات در هر لحظه واردش میشود و در هر لحظه میخواهد آن‎ها را پردازش کند، اما چون نمیخواهد انرژی زیادی را صرف کند، آن مقدار انرژی که دارد صرف چیزهایی کند که در اولویت قرار دارند یعنی چیزهایی که برای من مهم است، ترجیح میدهد انرژی را صرف چیزهایی که مهم و جزو برنامه ضمیرناخودآگاه تلقی میشود کند و باقی اطلاعاتی که وارد میشوند را سرند و الک میکند و فقط اطلاعات و ورودی‎های مربوط به آن هدف و موردی که جزو اولویت‎های من است و من روی آن تمرکز کرده‏ام و بیشتر ساعات روز درحال فکر کردن در مورد آن هستم را روی صفحه‏ی رادار من نگه میدارد و به من نشان می‎دهد و منتظر شکار لحظه‎هاست.

مثلا در این مثال ماشین هدف من جذب ماشین با یک مدل و رنگ با یک ویژگی‎های خاص است. زمانی که برای من خیلی مهم شد و قالب ارتعاش من در طول روز فرستادن ارتعاش آن ماشین شد و مورد تمرکز من قرار گرفت و برنامه‎ی آن را هر لحظه به ضمیرناخودآگاهم می‎دهم، ذهنم شروع میکند هر اطلاعاتی در مورد آن ماشین در دنیای اطرافم را میبیند را در جلوی چشمم قرار میدهد و یک زنگی را در ذهن من به صدا در می‎آورد که ؛ ببین! این فرصت است. مثلا فکر کنید ماشین ،206 سفید رنگ، صندوقدار فلان مدل. اولا که در خیابان انگار که تمام ماشین‎های دنیا شده‎اند 206 صندوقدار سفیدرنگ. یعنی هر ماشینی که نظر من را به خود جلب میکند، میبینم که 206 سفید رنگ صندوقدار است، انگار که دنیا پر شده است. درصورتی که قبلا آنها بودند، چون ras مغزی من فعال نبود و آنها را مهم تلقی نمیکرد، به ضمیر ناخودآگاه میفرستاد و می‎رفت و اصلا روی آن فوکوس نمی‎کرد. اما چون الآن برایم مهم و جزو اولویت‎هایم و هدفم شده، دقیقا آن اطلاعات ماشین 206 سفید رنگ صندوقدار  را مدام در جلو چشمانم قرار میدهد و جلب توجه می‎کند. هر کجا می‎روم آن ماشین را می‎بینیم یا مثلا دو نفر درحال صحبت درمورد نحوه‎ی خرید اقساطی ماشین 206 صندوقدار هستند، آن را سریع می‌شنوم و در ذهنم یه زنگی میخورد که حواسم به آن باشد و هر چیزی که مربوط به هدفم و آن ماشین 206 سفید رنگ صندوقدار است را شکار کنم و سریعا صحبت‎ها ، ایده‎ها، فرصت‏ها، تصاویر و هر چیزی که مربوط به این است را شکار میکند. چرا این کار می‎کند؟ چون میخواهد من را به هدفم برساند، میخواهد یک راهی باز شود تا من بتوانم وارد عمل شوم و ان ماشین را جذب کنم. برای همین است که زمانی که ما به یک چیزی زیاد توجه می‎کنیم و مورد کانون توجه‎مان قرار می‏دهیم، ras مغزی ما فعال می‎شود و هرچیزی مربوط به ان را در جلوی چشم ما قرار می‎دهد. خودمان هم تعجب می‎کنیم و می‎گوییم: ای بابا! انگار که همه‌ی ماشین‎های دنیا 206سفید رنگ صندوقدار شده‎اند، هر کجا که می‎روم آن را می‏بینم، هر کانالی باز میکنم در مورد آن می‎شنوم، هر مجله‎ای میخوانم در مورد ویژگی‎های آن یا شرایط خرید آن می‎خوانم. همه‎ی این اطلاعات از قبل بوده‎اند. چرا از دید ما مخفی بودند؟ چون که برای مهم نبودند که مغز ما بخواهد آن را فیلتر کند. الآن که مهم شده، مغز من روی آن اطلاعات زوم کرده چونکه می‎خواهد یک راهی را شکار کند که در نهایت من سریعتر به آن خواسته‎ام برسم و ناخودآگاهم من را به آن خواسته‎ام برساند. چون ناخودآگاه من به کل کیهان وصل است، تمام اطلاعات مربوط به آن در مقابل دید من قرار میدهند، انگار که ذره بین روی خواسته‎ی من، آن ماشین 206 است و هرچیزی که می‌بینم و می‎شنوم در مورد آن خواسته‎ام است، هر کجا که می‎روم در مورد آن می‎گویند و هزاران هزار اطلاعات و نشانه‎هایی را می‎آورد و درواقع میخواهد کمک کند تا من به آن هدفم برسم و مثل یک شکارچی زرنگ منتظر فرصت است که در نهایت من به آن هدف برسم.

مثل این است که ما یک سیبلی را داشته باشیم و بخواهیم تیری را به آن سبیل بزنیم، چگونه روی آن هدف متمرکز و دقیق می‎شویم و در بهترین زمان تیر را می‎اندازیم که درست به مرکز سبیل بخورد؛ دقیقا مثل همان است.

انگار زمانی که یک هدفی برای ما مهم میشود و جزو اولویت‎ها قرارداده میشود، یک سیبلی تشکیل می‎شود و ضمیر ناخودآگاه و ذهن ما با هم هماهنگ می‌شوند که در نهایت آن تیر را بکشند به هدف بزنند. هر فرصتی که باعث شود سریعتر به هدف بزند، آن را شکار کرده و جلوی دید ما قرار می‎دهد که در نهایت ما و ناخودآگاهمان وارد عمل شویم تا ما آن هدف را داشته باشیم. برای همین است که نوشتن خیلی مهم است، زمانی که ما دقیق و شفاف خواسته‎هایمان را می‎نویسیم، انگار که آن سیبل را تشکیل داده‎ایم و اگر هر روز از روی نوشته‎مان بخوانیم یعنی هر روز سناریویی که میخواهیم را بنویسیم، خواهید دید که چقدر قدرتمند خواهد بود. یعنی بدون ذره‎ای خطا همان چیزی را که میخواهیم کائنات به ما می‏دهد. این یکی از قوی‎ترین راه‎های ارتعاش است و جهان هستی تا زمانی که آن چیزی را که نوشتی و میخواهی به شما بدهد دست‎بردار نیست. چون آن انرژی که روی کاغذ پیاده کرده‎ای زنده است، انرژی دارد، در جریان است و در کائنات می‎ماند و تا زمانی که تو به آن برسی درست‎بردار نیست. مادامی که تو بخواهی و تمرکز کنی و بنویسی و باور داشته باشی، به ناخودآگاه خود برنامه بدهی که در نهایت کائنات تمام تلاش خود را می‎کند تا تو را به آن نوشته‎ات برساند.

همانطور که گفتم این روش خیلی قوی است و خداوند هم قسم خورده است، تمام اساتید بزرگ دنیا بر نوشتن تاکید دارند چرا که آن انرژی هی و حاضر و زنده است، مانده و منتظر لحظه است تا ما را به آن خواسته‎مان برساند. هرچقدر که تمرکز ما روی این نوشته بیستر باشد، یعنی همه روزه بنویسیم، همه روزه بخوانیم، همه روزه آن نوشته‎مان را تجسم کنیم، احساسمان خوب باشد، باور داشته باشیم به همان میزان آن انرژی سریعتر به ماده تبدیل می‎شود. در نهایت خودتان هم خواهید دید که چیزهایی که قبلا نوشته بودید و آن دفتر را در کنج کتابخانه‎تان انداخته بودید، وقتی آنها را میخوانید خواهید دید که ای داد! چیزهایی که نوشته بودید چقدر راحت همه‎ی آنها انجام شده و همه‎ی آن در زندگیتان است. برای همین است که میگویم آن انرژی هی و حاضر مانده و یک روزی حتما وارد زندگی شما خواهد شد. فقط ما می‎گوییم عمدی و آگاهانه بنویسید، تمرکز کنید تا سریعتر به آن‎ها برسید.

پس دوستان عزیزم قسم به قلم و آنچه می‏نویسد، بنویسید تا اتفاق بیفتد و مطمئن باشید نوشته‎ های شما حتما اتفاق میفتد. از این به بعد تمام خواسته‎هایتان را دقیق، شفاف و واضح، کامل با جزییاتش بنویسید و تمرکز کنید و ببینید که جهان چقدر سریع آن چیز را وارد زندگی شما می‎کند.

در پناه خداوند مهربان، موفق و پیروز باشید. خدا یار و نگهدارتان.