روابط پایدار با قانون جذب

مقدمه: اصول روابط پایدار در قانون جذب با پریسا راستگو
برای داشتن روابط پایدار و زیبا و بینظیر باید آموزش های لازم را در این زمینه بدانیم و در روابط خود بسیار آگاهانه و هوشمندانه رفتار و عمل کنیم. زیرا که بیشتر روابط با سوئتفاهم های بسیار ناچیز و کوچک در معرض خطرهای بسیار بزرگی هستند. برای همین موضوع چون انسان یک موضوع اجتماعی است و برقرار کردن ارتباط احساسی با شریک زندگی و اطرافیانش را خیلی دوست دارد و یکی از لذت بخش ترین بخش های زندگی اش می باشد و اصلا ارتباطات کلید طلایی موفقیت در زندگی هر انسانی می باشد، لازم و ضروری دانستیم که اصول روابط پایدار با قانون جذب را در این مقاله که در سایت پریسا راستگو در اختیار شما عزیزان قرار گرفته، به رایگان در اختیارتان قرار دهیم. زیرا پریسا راستگو قصد دارد جهان جای بهتری برای زیستن شود.
قوانین جذب اثر کارن کاربو
پیش نمایش دوستی:
قوانین جذب اثر کارن کاربو مقاله تحلیلی
معنای دوستی در واقعیت دوستان چیست؟
دوستان افرادی هستند که برای همه چیز حاضرند و زندگی را ارزش زیستن می کنند. در مقاله “دوستی: قوانین جذب”، منتقد کارن کاربو اعلام می کند که دوستی ها دارای همبستگی ها و عوامل مختلفی هستند که روابط پایدار را ممکن می کند. مراحل زیادی وجود دارد که در آن روابط باید تجربه هایی را تجربه کنند تا کیفیت ابدی آن را فراهم کنند. تکامل از یک غریبه معمولی به یک آشنا و در نهایت به یک وضعیت دوست صمیمی مستلزم ایجاد جنبه های زیادی در روابط است. مؤلفه های ضروری در هر رابطه عبارتند از خودافشایی، تعامل متقابل، صمیمیت، درک شهودی، حمایت از هویت اجتماعی، ارتباط، حمایت.
اما کارن کاربو ادعا می کند که روابط بدون نیاز به چیز زیادی رشد می کنند، اما تنها چیزی که نیاز دارد ارتباط، تعامل و مثبت بودن است. با این حال، هر رابطه ای طرح اولیه خود را دارد که خودش می نویسد. بنابراین روش مشخصی وجود ندارد که در آن دوستی ها شکل گیری و حفظ شود. همه چیز به افراد بستگی دارد. دوستی ها به طور مداوم از طریق روش های مختلفی شکل می گیرند که در آنها هر رابطه را منحصر به فرد تشخیص می دهد. کربو بیان می‌کند که ارتباط حیاتی در هر رابطه اولیه، شباهت‌های مشترک فرد است که یکدیگر در آن سهیم هستند. در حالی که گذار از آشنایی به دوستی از طریق «افزایش … [در] وسعت و عمق خودافشایی» همراه با «تقابل ضروری» امکان پذیر است. آزمونی که در آغاز یک رابطه در حال جوانه زدن است، آزمونی «متقابل» است. برای هر رابطه ای لازم است که از سکو خارج شود.
کربو اعلام می‌کند که صمیمیت «درک شهودی» را ایجاد می‌کند که «از طریق خودافشایی و رفتار متقابل ایجاد می‌شود». این ویژگی در دوستی است که دوستان را از طریق تفکر و تمرکز جذب می کند. همچنین کیفیتی است که پول نمی تواند آن را بخرد یا از بین ببرد. در درون دوستی‌هایی که کربو بیان می‌کند، کیفیت «دادن و نگرفتن است که باعث می‌شود [مردم] برای دوست ارزش بیشتری قائل شوند».
بیشتر مردم از سنین جوانی روابط بسیاری را با افراد دیگری که خانواده آنها نبوده اند داشته اند.
بنابراین، ما اغلب این روابط را به عنوان دوستی می پذیریم. اما کلمه دوست بسیار گسترده است، بنابراین مردم دوستان خود را به چند نوع دسته بندی می کنند. جودیت ویورست در کتاب خود با عنوان «ضررهای ضروری: عاشقان، توهمات، وابستگی ها و انتظارات غیرممکن که همه ما برای رشد باید از آنها دست بکشیم»، دوستی ها را به شش نوع تقسیم کرد. اینها دوستان راحت، دوستان علاقه مند خاص، دوستان تاریخی، دوستان دوراهی، دوستان هم نسلی و دوستان صمیمی هستند.
طبق تعریف، دوست شخصی است که کمک و پشتیبانی می کند. ما گروه های مختلفی از دوستان برای اهداف مختلف در زندگی خود داریم. اگرچه دسته های مختلفی از دوستان وجود دارد، ماریون وینیک نویسنده کتاب “دوستان برای چه هستند؟” اشاره می کند که برخی از گروه های رایج تر شامل دوستان دور، کار، خانواده و سابق است . ما دوستان خود را حفظ می کنیم زیرا برای وفاداری، ارتباطات، پشتیبانی و قابل اعتماد بودن آنها ارزش قائلیم.
برای اینکه بتوانیم در حمایت از صداقت استدلال کنیم، باید یک تعریف لغوی از دوستی بیاوریم. یک تعریف کلی «وضعیت دوست بودن» است که در آن «اعتماد و حمایت متقابل» بین یکدیگر مستلزم است.من معتقدم که بدون اعتماد و حمایت متقابل، دوستی باید از بین برود، زیرا همان گسست عاطفی را دارد که حالت آشنایی انجام می دهد. به عبارت دیگر، برای اینکه یک دوستی باقی بماند و صرفاً به آشنایی تبدیل نشود، باید اعتماد و حمایت متقابل وجود داشته باشد.